EEN UNIEK EXEMPLAAR

In een tijd waarin de meeste Duitse burgers bezig waren hun naoorlogse leven op orde te brengen en slechts konden domen van een kleine auto, realiseerde Herbert Gomolzig in zijn woonplaats Wuppertal een auto die technisch zeer doordracht en baanbrekend was.

Het belangrijkste was dat de auto geen gewone deuren had, maar behalve de motorkap en de achterklep konden ook beide deuren als vleugels opgeklapt worden. Natuurlijk waren de hoog naar boven openslaande deuren de blikvanger, waarbij de ingenieur ook nog heel slim het deel ervan dat in het dak paste met een oprolbaar stuk textiel bespande, zodat alle inzittenden zelfs tijdens de rit van het cabrio-gevoel konden genieten. Met het mooi vormgegeven voertuig had Herbert Gomolzig waarschijnlijk ook wel de grens van zijn technische kunnen bereikt. De zeer dunne strook in het dak waaraan de deuren hingen doet vermoeden dat de carrosserie niet erg stabiel was. Omdat er ook geen verstevigende beugels waren, zouden de zijpanelen wel erg onbuigzaam en solide geweest moeten zijn om de auto voldoende stijfheid te bezorgen. Gezien de in die tijd beschikbare materialen en fabricagetechnieken lijkt een geslaagde combinatie van het extravagante uiterlijk met een stabiele carrosserie zeer twijfelachtig. Of dat de oorzaak was die er uiteindelijk toe leidde dat de door zijn constructeur Taifun gedoopte auto niet in serie gebouwd ging worden vertelt het verhaal niet. Net zomin is er iets over de auto zelf bekend – alleen weten we dat het chassis van een BMW gebruikt werd en kennelijk ook de viercilinder motor.

Tussen 1949 en 1951 experimenteerde de ingenieur met zijn auto, doch vermoedelijk zag hij desondanks geen kans zijn Taifun in serie te bouwen. Hij verliet de autobranche en richtte in 1952 een ingenieursbureau op dat zich bezighield met luchtvaarttechniek en machinebouw.

Model, foto’s en tekst van AutoCult

Bericht auteur: Modelauto